BİR ÇOCUK BAHÇESİNDE

 Çocuklar beni de alın içerinize,
Ben de güzel oyunlar oynamayı bilirim,
Çocuklar, imreniyorum şimdi size,
Yıllar oluyor ki kırıldı çemberim.

          Benim de devleri vardı masallarımın,
          Keloğlan kahramanıydı sihirli dünyamın,
          Periler uyurdu altında kiraz dallarının,
          Bir çini kadar zengindi içi dünyamın.

Benim de sapanlarım vardı söğüt dalından yapılı
Benim de kuşlarım vardı kafessiz ve şen,
Bir güzel evim vardı ki altın kapılı,
Benim de bir annem vardı ağlarken gülen.

 ÇOCUKTUM
Çöpten bir at yaptım.
Yaprakları kanat yaptım.
Uçtum gül bahçelerine,                                                 Çocuktum.

        Güneşi seyre çıktım
        Balkonları yıktım
        Kaçtım gül bahçelerine
            Çocuktum

Küçücük bir ildim
Kendimi yusuf bildim
Açtım gül bahçelerine
Çocuktum

        Anber taşıyan yeldim
        Ne yaman seldim
        Taştım gül bahçelerine
        Çocuktum
Annemi çok yordum
Gökyüzünde kuşlar gördüm
Koştum gül bahçelerine                                                Çocuktum

ÇOCUK OLMAK

Çocuk olmak,
Bir kuşa benzer.
Kuşlar gibi özgür,
Kanatlıdır çocuklar...

        Çocuk olmak,
        Bir balığa benzer.
        Balıklar gibi narin,
        Sevimlidir çocuklar.

Çocuk olmak,
Bir ata benzer.
Yemyeşil kırlarda,
Koşar, oynar çocuklar...

        Çocukluk,çocukluk,
        Ne mutludur çocukluk.
        Heyecanlı ve neşeli,
        Ne güzeldir,çocukluk..

Muhammed Taha Balkıs

       SINIFTA

Sınıf kendi evimiz,
Tertemiz tutmalıyız.
Çamurlanmasın yerler,
Sonra bize ne derler.

Açık kalsın pencere,
Kağıt atmayın yere,
Ya öğretmen girerse,
Ne ayıp size derse ?

Tahtayı kirletmeyin,
Duvarı pisletmeyin,
Herkes bizi kıskansın,
Üçüncü sınıf sansın.

Çocuklar uslu durun,
Rahat rahat oturun,
Kimse sevmez haşarı
Kavgacı çocukları!…

İlhami Bekir TEZ

YAŞASIN OKULUMUZ

Daha dün annemizin
Kollarında yaşarken,
Çiçekli bahçemizin
Yollarında koşarken.

          Şimdi okullu olduk,
          Sınıfları doldurduk.
          Sevinçliyiz hepimiz,
          Yaşasın okulumuz !

Okul yurt güneşidir.
Bize bilgiler saçar.
Annemizin eşidir,
Severek kucak açar.

         Okul insanlık yolu,
         Her yanı şeref dolu.
         Sevinçliyiz hepimiz,
        Yaşasın okulumuz !

İLKÖĞRETİM HAFTASI

Okulları açıyor,
Bize neşe saçıyor,
Hafta sonu kaçıyor,
İlköğretim Haftası.


Yaşın yediyse tamam,
Okul çağın gelmiş tam,
Bize en büyük bayram,
İlköğretim Haftası.


Çocuklar seni ister,
Bilgi yolunu göster,
Bütün yurda ışık ver,
İlköğretim Haftası.

Fahrünissa ELMALI

ÇOCUKLARIMA

                                     Aziz  Nesin

ANA ÖĞÜDÜ                                     

Çiçekleri ezme yavrum

Çiçekler bir yüreğe benzer

Çiçek ezen, insan ezer.

          Sakın sen kuş vurma yavrum

          En engin bir kardeşlikte

          Uçar kuşlar gökyüzünde.

Tüfekle oynama yavrum

Şakacığı bile çirkin

Bir canlıyı öldürmenin.

          Gel bir çiçek ol sen yavrum

          Kendi ülkenin renginde

          Şu yeryüzü demetinde.

          ÇOCUĞUMUZA

Sürekli meşguldüm o kadar sene                                     

Seninle doyasıya oynayamadım.

Sen beni çağırdın gel oyna diye,

Ben bir türlü zaman ayıramadım.

Giydirdim, doyurdum, seni kolladım,

Sadece bunları yeterli sandım,

Bana oyuncağını getirdiğinde,

Ben seni çoğu kez, başımdan savdım.

Yatağa yatırır seni okşardım,

Sen uyur uyumaz hemen çıkardım.

Şimdi o günleri çok özlüyorum,

Keşke bir dakika fazla kalsaydım.

Hayat ne kadar kısa, yıllar ne çabuk,

Ne zaman büyüdü bu küçük çocuk,

Ona dokunmak için uzandığımda,

Ellerim boş kalır yüreğim buruk.

Artık ne resimler, ne de oyunlar

Ne "İyi geceler", ne sarılmalar,

Hepsi çok geride, ulaşmak zor,

Yaşanmadı sanki o güzel yıllar.

Artık hiç işim yok, yapayalnızım.

Günlerim çok uzun üstelik bomboş

Keşke istediklerini bir bir yapsaydım

Küçük arzuların şimdi çok şirin, çok hoş.